FARKLI FİKİRLERİ YOK ETME BİLİNCİ İDEALİZMDİR!
İstisnasız olarak bütün gelişme ve ilerlemeler belirli bir süreci kapsar. Her değişim-dönüşüm uygun şartlar zemininde mümkün olabilir. Gerekli olan nesnel şartlar ile sübjektif şartlar olgunlaşıp buluşmadan nitel değişim-dönüşüm olanaksızdır. Objektif ve sübjektif şartlardan bağımsız bir gelişme tasavvur edilemeyeceği gibi, hiçbir gelişme de rastlantı eseri değildir. Siyasi gelişmelerin arkasında bir çizgi ve bu çizgiyi pratikleştirme yeteneğine sahip insanlar vardır. Devrimin gerçekleşmesi bütünlüklü bir birikimin ürünü olabilir. Teorik / pratik bileşkesindeki bu birikim, sosyal pratikte edinilen deneyimlerden bağımsız değildir. Devrim iddiasıyla yola koyulan parti de bir dizi teorik pratik mücadele seyrinde etkili vasıflar gösterebilir. İnişler ve çıkışlar her gelişme sürecinin meyilidir, Hiçbir şey rutin bir seyir izlemez, tekdüze gelişmez. Kuşkusuz ki adı geçen parti teorik / pratik zeminini sağlamlaştırarak siyasi başarılara imza atabilir. Parti içindeki hatalı görüşler de belli şartlar altında düzeltilebilir. Şartları hazırlanmamış-olgunlaşmamış bir devrim beklentisi nasıl ki iyi niyetten öteye geçmezse, partideki gelişmenin de belirli şartlar altında mümkün olabileceği aşikardır.
Parti içindeki sağ ya da sol fikirler sürekli varolur. Bu irade dışı nesnel bir durumdur. Farklı fikirlerin veya parti içindeki iki çizginin ortadan kaldırılması mümkün değildir. Mümkün olmamakla birlikte, bu yönelim ve hedef de doğru değildir. Mantığın dersidir ki, herhangi bir önerme karşıtını yitirirse kendi varlığını da yitirir, dolayısıyla kendisi de anlamsızlaşarak silinir. Çizgilerin veya karşıtların mücadelesi hem olağandır ve hem de kaçınılmazdır. Bu bakımdan karşıtların veya farklı görüş ve çizgilerin birbirlerine karşı mücadele etmesi son derece normal ve kaçınılmazdır. Fakat burada gözden kaçırılmaması gereken şey, bu mücadelenin bir çizginin ötekini kesin yok etmeye yönelmesi ya da ortadan kaldırma bilinciyle hareket etmesidir. Sakat olan anlayış farklı fikrin tamamen bitirilmesine dönük algı ve mücadele kavrayışıdır. Çizgiler ya da farklı fikirlerle kuşkusuz mücadele etmeli (etmezse gelişme-yaşam olmaz) ve bu mücadeleyi birbirlerini yenmek üzere yürütmelidir. Ki bu yengi / yenilgi sonucunda, çizgi veya çatışan şeylerin gelişmesi ve başka bir şeye dönüşmesine yol açarak sürer. Çelişki ve çatışmanın evrenselliğinin bir boyutu buradan ileri gelir. Çelişki sürekli vardır ve çatışma da aynı zeminde sürekli vardır. Çatışmanın bitirilmesini hedefleyen her mücadele yönelimi felsefi açıdan idealist olduğu gibi, siyasi olarak boş bir hayali geçmez. Çelişkiyle, farklı fikir ve çizgilerle birlikte yaşamayı ve yürümeyi bilmeliyiz. Ama bu beraber yaşama veya yürüme kesinlikle mücadeleden soyut değildir. Bilakis her şey çelişkidir ve çelişkinin olduğu her yerde çatışma vardır, var olmak zorundadır. Sürekli olarak bu çelişki ve çatışmanın var olacağını öngörmeyen, kabul etmeyen görüş kırılmaya ve mücadelede geri düşmeye adaydır.
Çelişki ya da farklı fikirlerin kesin olarak ortadan kaldırılmasının mümkün olmadığı doğruyken, buradan herhangi somut bir çelişkinin bitirilemeyeceği, ortadan kaldırılamayacağı düşünülmemeli, böyle anlaşılmamalıdır. Elbette somut herhangi bir çelişki ortadan kaldırılabilir. Ancak mesele şu ki, ortadan kaldırdığımız somut çelişki yerini başka bir çelişkiye bırakır veya o somut çelişki mevcut niteliğini yitirerek başka bir niteliğe dönüşür, dolayısıyla da başka bir şeye dönüşerek devam eder. Dahası yürüttüğümüz tartışma esas olarak komünist parti içindeki farklı fikirlere, çizgilere veya çatışkılara yöneliktir. Ki bu çelişki veya çatışkılar uzlaşmaz olmayan çelişkilerdir ve çözüm yöntemleri de buna uygun olarak barışçıldır, hatta çözüm yöntemleri ikna ve eğitim esasına dayalıdır. Dolayısıyla bu sahadaki farklı fikirlerin tamamen ve kesin biçimde yok edilmesini-ortadan kaldırılmasını tasavvur eden mücadele ya da anlayış hatalıdır, hayaldir. Farklı fikirlerin temelinin sınıflı toplumlar gerçeğinde yattığını hatırlatarak, sınıfların parti içindeki ideolojik yansımalarının bu farklılıkları ve çatışkıları besleyen nesnel zemin olduğunu söyleyelim. O halde farklı fikir, çizgi ve bunlar arası çatışma nasıl bitirilebilir? Bitirilemeyeceği açıktır. Biri diner öteki harlanır. Çelişki ve çatışkı hep varolarak devam eder. Bu çelişki ve çatışkının bitmesi ancak koşulları mümkün olduğunda olanaklıdır. Bu da en azından komünist dünya toplumuna geçiş demektir. Ki komünist toplumda da çelişkilerin olacağı muhakkaktır. Nitelikleri vb vs farklı olmak kaydıyla çelişki yaşam devam ettiği her yerde olacaktır. Komünist toplumda da olacaktır.
Özcesi, sınıflar mücadelesi yürüten güçler sürekli çelişki ve mücadelenin olduğu bir siyasi yaşamı benimsemek, içselleştirmek durumundadır. Parti içindeki sağ görüşü kesin olarak bertaraf etme ya da sol görüşü kesin olarak bertaraf etme boş bir hayaldir. Sağ veya sol öyle ya da böyle sürekli olacaktır. Yetenek bu farklılıkları doğru zeminde yönetebilmek ve mümkün olduğu durumlarda birlikteliğini sağlayarak birlikte hareket etmektir. Yani hem mücadele hem birlik siyaseti tek doğru siyasettir. Diğeri inkarcı idealist anlayıştır. Sözün özü, şayet sağ fikir veya sol fikir bir tane olsaydı ya da bir defalığına mahsus olsaydı, bunun bitirilmesi vb vs mümkün ve hatta gerekli olurdu. Ama elli-yüz sene önce de sağ çizgi bir sakatlık olarak vardı, bugün hala sağ çizgi-fikir vardır. Yani, sağ veya sol her ne olursa olsun, hatalı fikirler sürekli varolacaktır. Komünist çizginin görevi sürekli buna karşı mücadele etmek ve ama bunu kazanma, dönüştürme, ikna etme ve mümkün olduğu sürece ortaklaşmayı sağlamak olmalıdır. Mücadele veya devrim ve arkasındaki hedeflerimiz birkaç günlük meseleler değildir. Çok uzun yılları ve mücadeleleri gerektiren gelişme ve değişimlerdir. Bu seyirde çeşitli niteliklerdeki hatalı fikirleri sürekli dışlayarak, kopararak yol almak zordur. Uzun vadeli mücadeleler içinde değişim ve dönüşümleri hedefleyen ikna merkezli mücadeleler esastır.
Objektif gerçeği kaygılara sığınarak inkar edemeyiz ki, parti içinde sağ fikir de sol fikir de sürekli vardır ve var. Bunları doğru metotla ele almak yeterlidir.
