Devrimci taktik siyaset ve araçlar bir komünist hareketin yapıcı temel özellikleridir. Bu özellikleri kaybetmemek için toplumsal-siyasal atmosferin dinamik özelliklerinin iyi takip edilmesi gerekir. Ve cesur devrimci politikalar bu atmosfer içinde yakalanabilir; devrim mücadelesi böylesi süreçlerde hayat bulur
HABER MERKEZİ (11.11.2017) – “Bir partinin taktiğinden, o partinin siyasi davranışı ya da siyasi faaliyetinin karakteri, yönü, yöntemleri anlaşılır. Taktik kararlar … yeni görevlerle bağlantı içinde ya da yeni bir politik durum karşısında bir bütün olarak partinin siyasi tavrını belirlemek için alınır.” (Lenin)
Devrimci komünist bir hareketin temel özelliklerinden biri, çağı ve sorunlarını iyi okumak ve mevcut duruma uygun taktikler geliştirebilme özelliğidir. Strateji, temel bir aşamayı ve ana öğeleri kendisine baz alır. Temel öğeler, bir devrimin ana sorunlarıdır. Ulusal devrim, demokratik devrim, sosyalist devrim, sosyalist inşa vs. bir dönemin temel özellikleri stratejiye alan oluşturur. Dolayısıyla politikaların temel hedefi bu sorunları çözmektir. Ulusal bir devrimin hedefi, ulusal özgürlüktür; ulusal demokratik-sosyalist bir devrimin hedefi, özgür-sosyalist bir gelecektir. Sosyalist bir devrimin hedefi, sosyalizmi kurmaktır vs.
Bir temel süreç boyunca devam eden ve bu ögeler üzerinde beliren stratejinin amacı bu sürecin sorunlarını tüketerek, kendisini gerçekleştirmektir. Tabi burada kendi başına soyut bir stratejiden bahsetmiyoruz. Kendi başına kendi kendini gerçekleştiren bir olgudan değil; daha çok tarihsel, yani öznesinin insan ve sınıfların oluşturduğu bir şeyden bahsediyoruz. Dolayısıyla sınıf mücadelesine konu olan ve sınıf mücadelesinde özne olan güçlerce gerçekleştirilen bir politikadır söz konusu olan. Bir süreç boyunca temel problemlere tekabül eden bir politikanın konusu olan olguya strateji diyoruz.
Stratejinin bir diğer önemli sorunu, eğer daha alt süreçlere tekabül eden uygun politikalarla beslenmezse kendi başına bir anlam ifade edemeyeceği gerçeğidir. Strateji uygun alt ve değişebilen birçok alt taktik politikaların toplamından oluşur. Tüm siyasal ve askeri stratejiler böyledir.
Doğru bir politika için stratejik temel önermeler gereklidir. Bu temel önermeler, ana ilerleme rotasını gösteren bir kılavuz niteliğindedir. Bu kılavuz bir yol gösterici olmaktan daha fazla bir şey değildir. Çünkü bu kılavuz ana yolu gösterdikten sonra, gerisi bu yoldan nasıl ve hangi plan dahilinde yürüyebileceğinizle ilgili daha somut politikalar ister. Buna da taktik veya taktik belirleme-planlama diyoruz. Strateji bir bütünü, taktik ise onun parçalarını temsil eder. Strateji bir yol boyunca tüm mesafeyi; taktik ise yoldaki bütün aşamaların her birini ifade eder. Bütün ile parça arasındaki ilişki gibi.
Bütünden oluşan süreç, tüketilmedikçe kolay değişmez ama bütünün parçaları değişen anlık duruma göre çok değişkenlik gösterebilir. Dolayısıyla taktikler sık sık değişmek durumunda kalabilir. Bu değişiklikler stratejiye hizmet eder. Yani onun görevlerini bu yolla yerine getirebilir.
Eğer strateji doğru ve zamanında uygulanan taktik politika ve araçlarla yerine getirilmezse, hedeflere varmak güçleşir veya imkansızlaşır. Onun için doğru strateji kadar, onu yerine getirecek doğru taktikler de son derece önemlidir. Hatta Stratejinin asıl uygulama alanıdır taktik. Ne kadar doğru stratejilere sahip olursanız olun, eğer o doğru taktiklerle ilerletilmiyorsa bir anlam ifade etmez. Oysa komünist politikaların amacı, uygulanır bir alan üzerinden hayat bulmak içindir. Yani gerçekleştirilmek içindir.
Strateji yanlış ise taktik ne kadar yerinde olursa olsun anlık başarılar sağlar ve başarılar bir devrimin gerçekleştirilmesine hizmet etmez. Örneğin Avrupa’da toprak dağıtılması üzerine bir devrim stratejisi inşa ederseniz, böylesi bir stratejiyi hiçbir doğru taktik gerçekleştiremez. Strateji ile taktik arasındaki ilişki birbirinin yolunu açar ve destekler pozisyonda olmak durumundadır. Tersi durumda da stratejiniz ne kadar doğru olursa olsun, o doğru taktik bir ruha ve uygulama alanına kavuşamıyorsa aynı şey olur. Bunlardan biri yanlış ise, biri diğerini düzeltebilecek bir işlev görmüyorsa, arada uyumsuzluk ve işlevsizlik meydana gelir. Ve bir şeyi yıllar boyu tekrar edip durmaktan bir arpa boyu ilerleyemezsiniz.
Çizgi strateji ile taktiklerin bütünüdür. Çizgi canlı bir taktik ve uygun araçlar yaratmadığı zaman kötürümleşir. Alışkanlıklar üzerinden yürür. Alışkanlıklar üzerinden yürümek devrimcinin en büyük düşmanlarından biridir.
Toplumsal hayat canlı ve değişkendir. Siyaset, bazen anlık, hızlı değişmelere ayak uyduramaz ve o zaman bir dönemin doğrusu o anın çürümesinin temeli olur. Komünist bir hareket için de bu geçerli olabilir. Dünyada en yetkin komünist Partiler bile, anlık hızlı değişimleri kavramakta ve ona göre yeni belirlenimler yapmakta zorlanırlar. Bu tip durumlar çoğu kez komünist partileri sınıf mücadelesinin dışına atar.
Devrimci taktik siyaset ve araçlar bir komünist hareketin yapıcı temel özellikleridir. Bu özellikleri kaybetmemek için toplumsal-siyasal atmosferin dinamik özelliklerinin iyi takip edilmesi gerekir. Ve cesur devrimci politikalar bu atmosfer içinde yakalanabilir; devrim mücadelesi böylesi süreçlerde hayat bulur.
* Derya İshak tarafından gazetemizin 8’nci sayısında yayımlanan yazısıdır.
