Dersim’de Yeni Demokrasi Aileleri Birliği’nin çağrısıyla bir araya gelen kitle, Dersim Merkez’de Mercan’da katledilen 17’leri anma eylemi düzenledi
DERSİM (18.06.2014)- Dün saat 15.00’de Yeni Demokrasi Aileleri Birliği (YDAB)’nin çağrısıyla Demokratik Haklar ve Kültür Derneği önünde bir araya gelen aileler, Dersim Merkezde,17’lerin mezarlarının bulunduğu yerde anma düzenledi.
17’ler mezarlığında, 17’ler şahsında tüm dünya ve coğrafyamız devrim ve demokrasi şehitleri için bir dakikalık saygı duruşu yapıldı.
17 komünist ve devrimci katledildi
YDAB adına yapılan basın açıklamasında 17 Haziran 2005’te Mercan kırsalında Maoist Komünist Partisi (MKP)’ne yönelik faşist Türk devletinin düzenlediği saldırıda, aralarında ADHK Genel Konsey Üyesi ve Demokratik Kadın Hareketi’nin kurucusu Berna Saygılı Ünsal’ın da olduğu 17 komünist ve devrimcinin katledildiği belirtildi.
‘Toprak utandı, güneş utandı ve ay utandı akan 17 kızıl kandan’
Basın açıklamasında şu ifadeler yer aldı:
“Mercan tarihtir! kanla yazılan tarih silinmez!
Onları tanıyorduk.. 12 Eylül zindanlarından, Diyarbakır zindanında adıyla cisimleşen direnişinden tanıyorduk Cafer’i…’Bu resimlere iyi bakın’ diyen sesi hala kulaklarımızda Aydın’ın. Yel dağı, Bayrampaşa, İstanbul’un tozlu gecekondu yolları, Dersim’in köylüleri iyi bilirdi Ökkeş’i…El kapılarında hayat kurmaya çalışan gurbetçiler, göçmenler ve mülteciler tanır Ares’i, Serdar’ı. Onları tanıyordu işçiler, köylüler ve emekçiler… Yaşamın her alanında aşkla ve inançla yeni bir kültürü, yeni insanı, direnişi, emperyalist-kapitalist sömürü düzenine karşı; sosyalist devrim için, kesintisiz savaşı birlikte ördüğümüz dostlarımız, yoldaşlarımızdı.
Bu nedenle katledildiler. Emperyalist-kapitalist efendilerin sadık uşağı faşist Türk devleti, Onları katlederek umudun ve direnişin sesini susturmak istedi. 90 yıllık Türkiye tarihi başından beri katliamlar ve komplolarla ezilenlerin direnişini bastırma tarihidir. 17 Haziran 2005’te bu suçlarına bir yenisini daha ekledi. Lakin unuttukları bir nokta vardı ki Türkiye-Kuzey Kürdistan toprakları, her katliamın ardından bağrında yeni isyanlar ve isyancılar yetiştiren vefalı topraklardır.
İşçiler, emekçiler: İstedikleri başka bir yaşamdı; herkesin insan gibi yaşayabileceği bir dünya. Bu istekleri nedeniyle işkenceler görürken mahpus düştüler ve yıllarca hapis yattılar. Bu istekleri nedeniyle elde silah dağa çıkmışlardı. Ve bu istekleri nedeniyle katledilen binlerce insan gibi vahşice katledildiler. 17 yürektiler, 17 ırmak, 17 nehir, 17 deniz, 17 okyanus ve 17 isyandı, halaya durdular. Toprak utandı, güneş utandı ve ay utandı akan 17 kızıl kandan. Selam olsun ap aydınlık günlere çekiçle direngenliğe yürüyenlere. Selam olsun halk için ölenlere”
Anma sırasında kitle, “Mercan şehitleri ölümsüzdür” , “Mercanda bir ses 17´ler ölmez” sloganlarını attı. Lokma dağıtımının ardından anma sona erdi.
